Het herstel van Rotterdam marathon ging goed, beetje terug laten zakken in mei om vervolgens traditioneel de 1/2 marathon van IJsselstein onder warme omstandigheden op 7 juni 2014 te lopen in een tijd van 1.54.45. Mezelf heel houden was goed gelukt. Daarna begon langzaam aan de voorbereiding voor Berlijn, dit keer was de moeilijke periode de zomerse omstandigheden in augustus tijdens de vakantie in Portugal. Langer dan maximaal een uur viel er eigenlijk niet te lopen. Als training voor hart en longen op de kortere afstand is het goed geweest. De tweede helft van augustus en daarna september werd de training met de Marathon Masters intensiever, tot 4 x per week werd er getraind tot maximaal ruim 3 uur lopen. Fysiek is deze voorbereiding prima gegaan. Slechts minimale pijntjes, een fysiotherapeut niet nodig gehad.
Berlijn staat bekend als het snelste parkoers ter wereld, veelvuldig is het WR verbeterd. De weersverwachting bleek uit te komen, windstil, niet te warm en een goede luchtvochtigheid. Aangemoedigd door 1 miljoen Berlijners spoedde ik me naar een voor mij nieuw PR; 3.49.50.
donderdag 16 oktober 2014
Na New York Rotterdam en Berlijn
In het jaar 2014 bleek dat mijn marathon avontuur niet gestopt is bij New York. Geïnspireerd door loopmaatjes via AP werd al snel duidelijk dat een Marathon Masters groep gevormd werd. Voor zowel een voorjaars marathon als ook een najaarsmarathon. Besloot me in te schrijven voor zowel Rotterdam marathon op 13 april als ook Berlijn marathon op 28 september. De voorbereiding kreeg een flinke deuk toen ik in februari met skiën mijn rechter enkelband fors oprekte. Geloofde er eigenlijk niet meer in, maar met intensieve fysiotherapie en een aangepast lange duurschema stond ik toch 7 weken na het enkelbandletsel aan de start op de Coolsingel, waar we werden weggeschoten onder Lee Towers Never Walk Along. Het ging wonderbaarlijk goed. Had geleerd van NY om mijn eten en drinken onderweg aan te passen. De temperatuur was ook aangenamer en het parkoers was vlakker. Daarbij is de Erasmus brug niets vergeleken met de grote bruggen in NY. Groot was mijn vreugde toen ik na 3.58.21 opnieuw op de Coolsingel aankwam. Een keer onder de 4 uur!
.jpg)
donderdag 2 januari 2014
Terug in Nederland, rest de gedachten en de foto's.
New York, 3 november 2013 ligt al weer 2 maanden achter me. Nog regelmatig in mijn gedachten, dat zeker. Via loopmaatjes en vanuit de organisatie kwamen regelmatig foto's en video beelden binnen. Steeds weer laat het zien wat een prachtige belevenis het was. De pijn in mijn bovenbenen is snel en volledig weggegaan. Eigenlijk helemaal goed hersteld, geen restblessures of pijntjes over gehouden aan de deze grootste krachtsinspanning in mijn leven. In het weekend voor Kerst de halve marathon van Linschoten gelopen, het was koud, winderig en regenachtig weer, maar toch een goede tijd van 1.42.59 gelopen, nog geen halve minuut boven mijn PR.
En heb me inmiddels opgegeven voor Berlijn marathon, eind september 2014.
Nog een paar wetenswaardigheden.
In een eerder bericht schreef ik dat ik tijdens de heenvlucht naast een joodse rabbijn had gezeten. Terug in Nederland stuurde ik hem een email en noemde dat in de joodse wijk Brooklyn er nauwelijks tot niet serieus naar het marathon gebeuren gekeken werd. Hij schreef mij dat als hij mij gezien zou hebben me zeker toegejuicht had en dat ik dan mogelijk een nog betere tijd had gehad. Wel gezien het verloop van mijn laatste kilometers hadden er dan wel vele honderden joodse rabbijnen in Central Park moeten staan.
Wachtend op het vliegveld terug naar Nederland kwam ik te spreken met een zekere Agnes, nederlandse met een leeftijd > 80 jaar. Ze had al vele malen de NYC marathon gelopen. Ook nu had ze hem uit gelopen, maar naar later bleek was een amerikaanse in haar leeftijdsklasse sneller geweest. Agnes mailde mij dat ze in 2014 revanche wil nemen en dan een tijd van onder de vijf uur wil neerzetten. Wat een spirit, is toch geweldig.
Onfortuinlijker was de oudste deelneemster, de 86 jarige Joy Johnson, zij kwam rond de 32e kilometer ten val en stootte daarbij haar hoofd, maar weigerde medische hulp en bleef doorlopen. Daags na de marathon werd ze na een dutje in haar hotel niet meer wakker.
Van de 50.000 deelnemers aan de marathon van New York dit jaar waren er 31 ouder dan 80 jaar.
En heb me inmiddels opgegeven voor Berlijn marathon, eind september 2014.
Nog een paar wetenswaardigheden.
In een eerder bericht schreef ik dat ik tijdens de heenvlucht naast een joodse rabbijn had gezeten. Terug in Nederland stuurde ik hem een email en noemde dat in de joodse wijk Brooklyn er nauwelijks tot niet serieus naar het marathon gebeuren gekeken werd. Hij schreef mij dat als hij mij gezien zou hebben me zeker toegejuicht had en dat ik dan mogelijk een nog betere tijd had gehad. Wel gezien het verloop van mijn laatste kilometers hadden er dan wel vele honderden joodse rabbijnen in Central Park moeten staan.
Wachtend op het vliegveld terug naar Nederland kwam ik te spreken met een zekere Agnes, nederlandse met een leeftijd > 80 jaar. Ze had al vele malen de NYC marathon gelopen. Ook nu had ze hem uit gelopen, maar naar later bleek was een amerikaanse in haar leeftijdsklasse sneller geweest. Agnes mailde mij dat ze in 2014 revanche wil nemen en dan een tijd van onder de vijf uur wil neerzetten. Wat een spirit, is toch geweldig.
Onfortuinlijker was de oudste deelneemster, de 86 jarige Joy Johnson, zij kwam rond de 32e kilometer ten val en stootte daarbij haar hoofd, maar weigerde medische hulp en bleef doorlopen. Daags na de marathon werd ze na een dutje in haar hotel niet meer wakker.
Van de 50.000 deelnemers aan de marathon van New York dit jaar waren er 31 ouder dan 80 jaar.
Abonneren op:
Posts (Atom)