Na het gebruikelijke "we never walk alone" het verlossende startschot. Via de Coolsingel, de Erasmus brug richting Feyenoord stadium en verder. Het voelde goed en ook de weersomstandigheden waren gunstig met redelijke temperatuur en weinig wind. Ook het eten en drinken ging volgens plan. Groot was mijn verbazing toen ik rond de 25 km. bij een licht vals plat moeheid en zwaarte in mijn bovenbenen ging voelen. Hoe kan dat nu?? Werd zelfs zo erg dat ik rond de 30 km even overwoog om uit te stappen bij de Coolsingel. Mijn hoop en ambitie om een nieuw PR te gaan lopen begon af te brokkelen. Toch weet ik nog heel goed dat ik besloot om rechts af te gaan richting Blaak, doorgaan dus voor de laatste 10 km.. Never give up weerklonk in mijn hoofd, denkend aan het filmpje van Drummond, de amerikaanse athletiek loper die tijdens een 400 meter een hamstring scheurde. Werd een moeizame 10 km., deed me denken aan mijn eerste marathon in New York. Aangemoedigd door het enthousiaste publiek in Rotterdam kwam de finish in zicht, afwisselend dribbelend, wandelend en opnieuw weer doorgaan. Met netjes hardlopen had het weinig meer te maken. Zag een tijd binnen de 4 uur voorbijgaan en dan maakt het eigenlijk ook niet zo veel meer uit. Uiteindelijk al filmpjes en foto's makend de finish passerend. Ook wel eens leuk. Eindtijd: Mijn tijd was op zich helemaal niet zo slecht, maar toch.......mijn doel niet echt gehaald. Vond het wel opvallend dat ik vrij snel weer bij mijn positieve was, echt uitgeput was ik niet, was vooral het zware en nog eens zware gevoel in mijn bovenbenen. Die wilden echt niet verder.
Leuk moment was wel dat aan de finish Ahmed Aboutaleb, burgemeester van R dam stond om finishers te feliciteren en ze een hart onder de riem te steken. Nu dat laatste had ik wel nodig.
De dagen en eigenlijk ook weken daarna heb ik me suf geprakkiseerd hoe het zo heeft kunnen gebeuren. Toch een te snelle eerste helft? Te weinig gegeten of gedronken? Te weinig lange duurlopen gelopen? Of te weinig kracht/spiervolume bovenbenen? Of leeftijd? Of een combinatie? Zijn er factoren die ik kan beïnvloeden? Met een aantal mensen in mijn omgeving gesproken en eenduidige oorzaak zal er niet zijn.
Hoe verder, was dit nu mijn vijfde en tevens laatste marathon geweest. Eerst maar de normale herstelperiode na een marathon afwachten. En dat herstel ging goed en dan gaat her van lieverlee toch weer borrelen. In de omgeving worden plannen voor een najaarsmarathon gemaakt.
Na veel wikken en wegen knoop doorgehakt, 20 november 2016: 36 MARATON VALENCIA TRINIDAD ALFONSO.
