Periode na Boston Marathon.....op naar Marrakech Halve Marathon 26 januari 2020

Na Boston marathon hadden Lisette en ik een aanvullende vakantie waarbij we tante Corrie en neef Robert met zijn vriend Jim konden ontmoeten. Het was een leuke tijd en eigenlijk herstelde ik fysiek best snel van de marathon, misschien zelfs wel sneller dan bij eerdere marathons.
Maar eenmaal terug in Nederland was het moeilijk om de draad van lopen op te pakken. Fysieke klachten van beide heupen begonnen hinderlijke vormen aan te nemen. De fysiotherapeut moest er weer aan te pas komen.
Weekend van 13 juli waren we in Londen, waar dochter Elsa en haar vriend Paul studeren. Paul zijn ouders waren eveneens van de partij.  Een afstand van 10K in Regents Park moest toch wel kunnen en dat is ook gelukt maar pijntje hier en pijn daar. Elsa liep een mooie tijd, ze werd zelfs 10e bij de vrouwen.

London 10K 13 juli 2019: Peter 55.55,  Etienne 52.01 (knap hoor), Elsa 48.21 (10e ) en Paul 48.29

Paul                   Etienne             Elsa                      Peter

De 2e helft van 2019 bleef het halen en brengen, eindeloos fysiotherapie, hele korte afstanden lopen en begon de racefiets te her ontdekken, zo kon ik mijn duurconditie op peil houden. Eind augustus waren mijn fysieke klachten voor 80/90% weg en werd het tijd om afscheid te nemen van mijn fysiotherapeut Jelle, die dat ook een goed idee vond.
Zou een langere afstand dan 10K nog mogelijk zijn of eindigde in 2019 min of meer mijn amateur hardloopcarrière? Dit accepteren zo ver was ik nog niet. Wat wel heel goed ging betrof mijn linker knie, die 2 jaar daarvoor nog fors met vocht gevuld was en een gescheurde meniscus liet zien. Zo zie je maar dat conservatief beleid toen een heel goed beleid is geweest.
Al met al ging het langzaam steeds beter en kon de frequentie van hardlopen opgevoerd worden naar 3 x per week. Samen met Michel Cox voerden we de afstand per weekend verder op tot 16-17K. Begin januari 2020 had ik nog een prachtige ervaring om als scheepsarts naar Antarctica te gaan. Aldaar een rondje lopen zat er niet in, maar in Buenos Aires, op de heen en terugreis, en zelfs op een loopband in het vooronder van de Hondius op volle zee had ik toch nog de nodige K's kunnen maken. Gunstig voor mijn algemene conditie was ook dat er een "zero alcohol for staff" on board was. Begon echt weer zin in het lopen te krijgen en zo kon ik voor de 3e keer aan de start staan op zondag 26 januari 2020 bij de Marrakech halve marathon. De beide families waren compleet met kinderen eveneens aanwezig zo ook de nodige andere hardloopvrienden uit Nederland.

Peter                        Michel   Hu                     Arjan
Michel B ontbreekt....was al gestart aan zijn hele marathon.

De dag van de marathon was prachtig weer, ideale omstandigheden. Zon, helder, geen wind en aanvangstemperatuur van zo'n tien graden. Beter kon niet. Of het moesten de uitlaatgassen zijn van alle brommertjes die onderweg aan het pruttelen waren. Etienne en ik zouden samen op weg gaan, vond het zelf best wel spannend hoe het zou gaan, na lange tijd weer een grotere afstand.We zouden onze eigen race lopen, niet te snel van start en proberen zo gelijkmatig te lopen. En dat is gelukt! Dit keer voor mij een mooie "negative split" met een netto finish tijd van 2.00.24. Hiermee in het totale deelnemersveld iets boven de 50% uitkomend en dat bij ruim 6000 mannelijke deelnemers.Wel langzamer dan het jaar daarvoor, maar de voldoening was groot en dan vooral omdat fysieke klachten uitbleven. Het lijkt er op dat ik de problemen van Boston Marathon achter me gelaten heb. Dochter Elsa liep een prachtige race met een tijd van 1.51.41 (136e van de 740 vrouwelijke deelnemers)
Het was een bliksembezoek aan Marrakech van slechts 2 dagen. Maar leuk was wel, vooral ook door samen met  familie en vrienden van het prachtige Marrakech met haar mooie mensen, gastvrijheid, klimaat en eten en drinken te genieten.

Mark        Elsa                 Peter        Etienne             Paul

Inmiddels is het halverwege maart. De maand februari rustiger aangedaan met hardlopen maar in maart frequentie en afstand weer opgevoerd en mag me gelukkig prijzen dat ik voor mijzelf voor 98% fysiek klachtenvrij ervaar. Nu is het de kunst om dit vol te houden en niet overmoedig te worden. Voor hardloopwedstrijden inschrijven is nog niet aan de orde, als het mogelijk zou zijn vanwege het corona virus waardoor de ene na de andere wedstrijd geannuleerd wordt.
Samen met Etienne lonken we naar Amsterdam Marathon op 18 oktober, dat is nog 7 maanden in de toekomst.  In ieder geval iets om naar uit te kijken. Maar eerst moet corona virus bestreden worden.
Tenslotte, fietsen zal ik wel (moeten) blijven doen omdat we als familie van Liere we ingeloot zijn voor de Friese elfstedenfietstocht van ruim 200K op 1 juni 2020. Hiervoor zal nog wel het nodige getrained moeten gaan worden. We zullen het zien.