Athene Marathon, de loop zelf

De eerste 10 kilometers ging makkelijk, vol energie, weinig tot geen wind en een lekkere temperatuur van 13 graden. Met daarbij een zon die zijn warmte begon af te geven. Veel discussie wat te dragen als kleding was er niet geweest: zo min mogelijk.

Hu en Peter

Van begin af aan liepen Hu en ik gezamenlijk op en dat is het tot ongeveer de 40e km zo gebleven.
Michel Cox en Arjan Ket hebben we na de start niet meer gezien, de een achter ons en de ander voor ons uit.

Bij de aanvang van de marathon hadden we een groene banner gekregen als eerbetoon aan een brand die nog maar kort tevoren in het dorpje Mati had had plaatsgevonden. Paar dagen later stonden in de NRC krant een aantal foto's over de Athene Marathon, het stimuleerde mij tot een ingezonden brief, die helaas niet geplaatst is. Hieronder mijn ingezonden brief.

Vanaf ongeveer de 19e km ging het tot aan de 31e km behoorlijk op en neer omhoog. Dit gecombineerd met een stijgende temperatuur en een afnemen van de energie voorraad begon het al behoorlijk zwaar te worden. Bij iedere drankpost namen we afwisselend energy drank of water, daarbij een banaan of een energie broodje. De laatste 10 km ging bijna alleen naar beneden, dat lijkt prettig maar gaf behoorlijk wat druk op je bovenbeenspieren en bij mij in bijzonder op mijn voeten. Bijzonder en prettig was wel dat mijn linker knie het uitstekend hield, eigenlijk helemaal geen last van gehad. Zo lang in een stuk afdalen had ik nog nooit eerder gedaan. De laatste paar km moest Hu lossen en met af en toe toch een stukje stevig doorwandelen passeerde ik na 4.37.44 de finish lijn in het Panaethenaic Stadium. Geen PR maar de voldoening was groot. 

De 7e marathon medaille was een feit.

Al heel snel na passeren van de finish lijn ontmoette ik Paul en Dian, vrienden uit Vleuten die het grootste deel van het jaar op Kreta verblijven. Het leek er bijna op dat ze speciaal voor deze marathon gebeurtenis naar Athene waren gekomen. Wat een bijzondere ontmoeting was dat.

Daarna volgde wederom een mooi samenzijn bij de nederlandse ambassade met een heerlijke ijs water massage van mijn bovenbenen. Het bleek de dagen daarna dat het voor mij de snelste herstelperiode was van alle zeven marathons. Mijn mede lopers hadden het allen goed gedaan, allemaal een medaille en heel over de finish gekomen.

Die avond was het nog lang onrustig in Athene. Een prachtige locatie met uitzicht op de Acropolis waarbij wederom Dian en Paul aanwezig waren.

De volgende dag gingen mijn reisgenoten al vroeg richting vliegveld en zelf had ik daardoor nog bijna een volle dag in Athene. Samen met Dian en Paul wat door het centrum gelopen en een mooie afsluiting in de oudste bar van Athene. Die avond terug naar Nederland. Het was mooi geweest.

En voor de liefhebbers de post event trailer zoals door de organisatie zelf op hun website gezet. Prachtige beelden:  

WATCH THE POST EVENT TRAILER HERE