Herstel van Athene Marathon ging heel goed, alleen mijn linker voetrand gaf wat problemen. Noemde al dat 10K afdalen mijn voeten niet gewend zijn. De deskundige fysiotherapeutische behandeling van Jelle gaf snel verbetering en na eerst een paar weken afbouwen kon er in de loop van december weer opgebouwd worden. Op de dag dat ik dit schrijf, 28 december, al weer 18 kilometer gelopen zonder pauze. Dat is een goede voorbereiding voor de halve van Marrakech in Marokko op zaterdag 27 januari 2019. Dochter Elsa en haar vriend Paul en zijn vader en broer zullen eveneens de halve lopen. Als supporters zijn Lisette en Noa en de moeder van Paul aanwezig.
En deze halve Marathon is een prachtige opmaat naar de Marathon van Boston. Met een beetje geluk een ticket kunnen bemachtigen voor de oudste stadsmarathon ter wereld. Op maandag 15 april 2019 zal hij voor de 123e keer georganiseerd gaan worden. Wordt vervolgd.
vrijdag 28 december 2018
zaterdag 22 december 2018
Athene Marathon, de loop zelf
De eerste 10 kilometers ging makkelijk, vol energie, weinig tot geen wind en een lekkere temperatuur van 13 graden. Met daarbij een zon die zijn warmte begon af te geven. Veel discussie wat te dragen als kleding was er niet geweest: zo min mogelijk.
Van begin af aan liepen Hu en ik gezamenlijk op en dat is het tot ongeveer de 40e km zo gebleven.
Michel Cox en Arjan Ket hebben we na de start niet meer gezien, de een achter ons en de ander voor ons uit.
Bij de aanvang van de marathon hadden we een groene banner gekregen als eerbetoon aan een brand die nog maar kort tevoren in het dorpje Mati had had plaatsgevonden. Paar dagen later stonden in de NRC krant een aantal foto's over de Athene Marathon, het stimuleerde mij tot een ingezonden brief, die helaas niet geplaatst is. Hieronder mijn ingezonden brief.
 |
| Hu en Peter |
Van begin af aan liepen Hu en ik gezamenlijk op en dat is het tot ongeveer de 40e km zo gebleven.
Michel Cox en Arjan Ket hebben we na de start niet meer gezien, de een achter ons en de ander voor ons uit.
Bij de aanvang van de marathon hadden we een groene banner gekregen als eerbetoon aan een brand die nog maar kort tevoren in het dorpje Mati had had plaatsgevonden. Paar dagen later stonden in de NRC krant een aantal foto's over de Athene Marathon, het stimuleerde mij tot een ingezonden brief, die helaas niet geplaatst is. Hieronder mijn ingezonden brief.
Vanaf ongeveer de 19e km ging het tot aan de 31e km behoorlijk op en neer omhoog. Dit gecombineerd met een stijgende temperatuur en een afnemen van de energie voorraad begon het al behoorlijk zwaar te worden. Bij iedere drankpost namen we afwisselend energy drank of water, daarbij een banaan of een energie broodje. De laatste 10 km ging bijna alleen naar beneden, dat lijkt prettig maar gaf behoorlijk wat druk op je bovenbeenspieren en bij mij in bijzonder op mijn voeten. Bijzonder en prettig was wel dat mijn linker knie het uitstekend hield, eigenlijk helemaal geen last van gehad. Zo lang in een stuk afdalen had ik nog nooit eerder gedaan. De laatste paar km moest Hu lossen en met af en toe toch een stukje stevig doorwandelen passeerde ik na 4.37.44 de finish lijn in het Panaethenaic Stadium. Geen PR maar de voldoening was groot.
De 7e marathon medaille was een feit.
Al heel snel na passeren van de finish lijn ontmoette ik Paul en Dian, vrienden uit Vleuten die het grootste deel van het jaar op Kreta verblijven. Het leek er bijna op dat ze speciaal voor deze marathon gebeurtenis naar Athene waren gekomen. Wat een bijzondere ontmoeting was dat.
Daarna volgde wederom een mooi samenzijn bij de nederlandse ambassade met een heerlijke ijs water massage van mijn bovenbenen. Het bleek de dagen daarna dat het voor mij de snelste herstelperiode was van alle zeven marathons. Mijn mede lopers hadden het allen goed gedaan, allemaal een medaille en heel over de finish gekomen.
Die avond was het nog lang onrustig in Athene. Een prachtige locatie met uitzicht op de Acropolis waarbij wederom Dian en Paul aanwezig waren.
De volgende dag gingen mijn reisgenoten al vroeg richting vliegveld en zelf had ik daardoor nog bijna een volle dag in Athene. Samen met Dian en Paul wat door het centrum gelopen en een mooie afsluiting in de oudste bar van Athene. Die avond terug naar Nederland. Het was mooi geweest.
En voor de liefhebbers de post event trailer zoals door de organisatie zelf op hun website gezet. Prachtige beelden:
zaterdag 15 december 2018
The Authentic Athene Marathon 11 november 2018
Kwam s nachts rond 1 uur aan op Athene vliegveld, waar een taxichauffeur me persoonlijk kwam ophalen. Wat een service! Een half uurtje rijden op verlaten wegen bracht me naar het appartement waar mijn loopmaatjes al in diepe slaap waren. Gelukkig dat Michel C. zo vriendelijk was om de deur te openen. Bijzonder was dat de chauffeur zijn fooi van ongeveer 10 euro te veel vond, het moest en zou teruggebracht worden naar 2-3 euro. Dat was iets wat ik nog nooit had meegemaakt. Toen wist ik nog niet dat er ook minder vriendelijke Grieken in dit opzicht zijn.
De volgende dag hadden we met elkaar een fietstocht door Athene, uitstekende Nederlandse gids met de naam Joost. De highlights van Athene waren zo makkelijk te bereiken en we konden onze benen goed sparen. Een hoogtepunt was de voor mij bekende yoghurt bar aan de voet van de Acropolis.
De volgende dag, zaterdag, gingen met de metro richting Acropolis. Er was wat geduw bij het binnengaan van de metro en jawel hoor, iets wat me nog nooit overkomen is, portemonnee inclusief cash euro's en 2 plastic geld kaartjes verdwenen. Was ineens platzak, gelukkig had ik mijn paspoort nog wel anders had ik de hele dag op de nederlandse ambassade kunnen vertoeven maar daar hadden we pas eind van de middag een afspraak. Daarover straks meer. Snel passen laten blokkeren in Nederland en vriendelijk naar mijn vrienden gekeken en mijn hand omhoog houdend. Bezoek aan de Acropolis was indrukwekkend, het werk is nog niet klaar en dat zal ook nog wel even duren. Daarna richting de Expo in Pireaus voor het ophalen van startbewijs. Altijd weer leuk en prettig om daadwerkelijk je startbewijs in ontvangst te kunnen nemen. Vervolgens spoeden wij ons naar de ambassade die alle lopers en supporters voor een bijeenkomst aldaar. uitgenodigd had. Een geweldig initiatief van ambassadeur Caspar Veldkamp en zijn team. Niet alleen Caspar zelf, de voorzitter van het organising marathon commitee Mr. Asimakopoulos maar ook Jan van Rijthoven, de laatste nederlandse winnaar van de marathon in 1989 hielden een inspirerend verhaal. De bijeenkomst werd afgesloten met een goede pasta maaltijd. Na afloop waren we er mentaal en fysiek helemaal klaar voor.
Mogelijk dat het volgende verhaal de lezer bekend is daar ik dit in een veel eerder blog al heb geschreven. Alle deelnemers aan de marathon van Athene treden in de voetsporen van de Atheense boodschapper Phidippides, die in 490 v.C. van Marathon naar Athene rende om het nieuws van de onverwachte overwinning van het Atheense op het Perzische leger te melden. Triest is wel dat hij na het volbrengen van deze missie dood neer viel, hiermee in feite de eerste marathon dode werd, maar hij kreeg wel onsterfelijke naamsbekendheid.
De zondag ochtend was het vroeg opstaan, tegen 6 uur zaten we in een bus die ons in 3/4 uur naar Marathon zou brengen. We waren onder de indruk van de logistiek. De voorbereiding ter plaatse was relaxed, niet echt heel koud en we vonden een rustig cafeetje waar we voor een luttel bedrag onze cafeine binnen kregen en daarbij ons comfortabel konden omkleden. We wensten elkaar succes en op naar de startvakken. Om 9.00 uur klonk het startschot en kort daarna konden we vertrekken.
De volgende dag hadden we met elkaar een fietstocht door Athene, uitstekende Nederlandse gids met de naam Joost. De highlights van Athene waren zo makkelijk te bereiken en we konden onze benen goed sparen. Een hoogtepunt was de voor mij bekende yoghurt bar aan de voet van de Acropolis.
 |
| Kallimarmaro, Finish in het oude Olympisch Stadion |
De volgende dag, zaterdag, gingen met de metro richting Acropolis. Er was wat geduw bij het binnengaan van de metro en jawel hoor, iets wat me nog nooit overkomen is, portemonnee inclusief cash euro's en 2 plastic geld kaartjes verdwenen. Was ineens platzak, gelukkig had ik mijn paspoort nog wel anders had ik de hele dag op de nederlandse ambassade kunnen vertoeven maar daar hadden we pas eind van de middag een afspraak. Daarover straks meer. Snel passen laten blokkeren in Nederland en vriendelijk naar mijn vrienden gekeken en mijn hand omhoog houdend. Bezoek aan de Acropolis was indrukwekkend, het werk is nog niet klaar en dat zal ook nog wel even duren. Daarna richting de Expo in Pireaus voor het ophalen van startbewijs. Altijd weer leuk en prettig om daadwerkelijk je startbewijs in ontvangst te kunnen nemen. Vervolgens spoeden wij ons naar de ambassade die alle lopers en supporters voor een bijeenkomst aldaar. uitgenodigd had. Een geweldig initiatief van ambassadeur Caspar Veldkamp en zijn team. Niet alleen Caspar zelf, de voorzitter van het organising marathon commitee Mr. Asimakopoulos maar ook Jan van Rijthoven, de laatste nederlandse winnaar van de marathon in 1989 hielden een inspirerend verhaal. De bijeenkomst werd afgesloten met een goede pasta maaltijd. Na afloop waren we er mentaal en fysiek helemaal klaar voor.
Mogelijk dat het volgende verhaal de lezer bekend is daar ik dit in een veel eerder blog al heb geschreven. Alle deelnemers aan de marathon van Athene treden in de voetsporen van de Atheense boodschapper Phidippides, die in 490 v.C. van Marathon naar Athene rende om het nieuws van de onverwachte overwinning van het Atheense op het Perzische leger te melden. Triest is wel dat hij na het volbrengen van deze missie dood neer viel, hiermee in feite de eerste marathon dode werd, maar hij kreeg wel onsterfelijke naamsbekendheid.
 |
| Hu, Michel B, ik, Arjan, Michel C. |
De zondag ochtend was het vroeg opstaan, tegen 6 uur zaten we in een bus die ons in 3/4 uur naar Marathon zou brengen. We waren onder de indruk van de logistiek. De voorbereiding ter plaatse was relaxed, niet echt heel koud en we vonden een rustig cafeetje waar we voor een luttel bedrag onze cafeine binnen kregen en daarbij ons comfortabel konden omkleden. We wensten elkaar succes en op naar de startvakken. Om 9.00 uur klonk het startschot en kort daarna konden we vertrekken.
zondag 9 december 2018
Op naar the Authentic Marathon..........Athene Marathon 11e van de 11e 2018
In de zomer maanden zat het er al een beetje aan te komen. Hoewel niet het ultieme doel om nog een keer een marathon te kunnen lopen ging het lopen steeds beter, met ook langere afstanden. De zomer van 2018 was prachtig qua weer, wel warm en zonnig, maar uitermate droog van karakter. En toen op een donderdag om precies te zijn 9 augustus liep ik probleemloos 20 km., weet nog dat ik die laatste km tegen me zelf aan het praten was van als ik de 20K goed vol maak ik me als een soort van beloning ga inschrijven voor Athene Marathon op 11 november 2018.
Met mijn loopmaatjes was al meer over Athene gesproken en Michel had zich al ingeschreven en een appartement geregeld. Athene marathon inschrijving is relatief goedkoop, zo'n 40 euro, dus mocht het toch in de verdere voorbereiding niet goed gaan dan is dat geen mega bedrag. Moet er wel bij vertellen dat een ticket er nog wel bij komt.
Vanaf moment van inschrijven had ik nog 3 maanden om me voor te bereiden voor ruim 2 x 20K. In feite liep ik hiermee een paar weken voor op een gebruikelijk marathon schema. Maar dat was ook wel nodig door een 2 tal vakantie onderbrekingen in de maanden september en oktober.
De opbouw naar langere duurlopen ging volgens plan en dit ondanks de onderbrekingen. In de maand augustus werd er 148 km, september 159 km en in oktober 190 km gelopen. Als maximale lange duurloop werd op 20 oktober 30 km gelopen, maar ook op 27 oktober werd er nog ruim 27 km gelopen. Had liever in die periode een keer 34 - 36 km willen lopen maar had toch voldoende vertrouwen in een succesvolle marathon. En niet onbelangrijk: geen pijntjes hier of pijntjes daar.
En zo vertrok ik donderdag avond 8 november naar Athene met mijn hardloopschoenen aan.
Met mijn loopmaatjes was al meer over Athene gesproken en Michel had zich al ingeschreven en een appartement geregeld. Athene marathon inschrijving is relatief goedkoop, zo'n 40 euro, dus mocht het toch in de verdere voorbereiding niet goed gaan dan is dat geen mega bedrag. Moet er wel bij vertellen dat een ticket er nog wel bij komt.
Vanaf moment van inschrijven had ik nog 3 maanden om me voor te bereiden voor ruim 2 x 20K. In feite liep ik hiermee een paar weken voor op een gebruikelijk marathon schema. Maar dat was ook wel nodig door een 2 tal vakantie onderbrekingen in de maanden september en oktober.
De opbouw naar langere duurlopen ging volgens plan en dit ondanks de onderbrekingen. In de maand augustus werd er 148 km, september 159 km en in oktober 190 km gelopen. Als maximale lange duurloop werd op 20 oktober 30 km gelopen, maar ook op 27 oktober werd er nog ruim 27 km gelopen. Had liever in die periode een keer 34 - 36 km willen lopen maar had toch voldoende vertrouwen in een succesvolle marathon. En niet onbelangrijk: geen pijntjes hier of pijntjes daar.
En zo vertrok ik donderdag avond 8 november naar Athene met mijn hardloopschoenen aan.
Loop van Leidse Rijn, Utrecht Urban Trail en Ermeloop Zomer 2018
 |
| Peter en Shirley |
 |
| Michel B. en Peter |
 |
| Peter en Ron |
Volgend doel (letje) was om bij de Ermeloop op 18 augustus, een wat snellere 10 km. zien te lopen.
Deze loop wordt georganiseerd door mijn hardloopleermeester en vriend Gerard Peek. Een paar jaar geleden is hij verhuisd naar Ermelo en kon het organiseren van hardloopevenementen toch niet laten. Met als resultaat een avondloop in en rond het dorpje Ermelo. Samen met een paar loopmaatjes was het echt een avondje uit. Waarbij Stefan en Michiel de trailvariant liepen en Arjan en ik de 10 km.. Dat betekende 2 rondjes van 5 km.. Ook nu was het een warm gebeuren wat gepaard ging met veel vochtverlies. De laatste paar honderd meters werd een echte eindsprint daar ik sinds lange tijd weer eens onder de 50 min. kon lopen. Hijgend en puffend kwam ik over de finish in een netto tijd van 49.45, hiermee 12e wordend in categorie M55 en daarboven. De eerlijkheid dient mij te zeggen dat ik niet weet hoe groot die categorie was. De laatste keer dat ik in wedstrijdverband onder de 50 minuten had gelopen was in 2014 geweest, Vechtloop van Maarssen, in een tijd van 46.30. Snel rekenend betekend dit een minuut verval per jaar ouder worden.
Is dit normaal? Is dit goed of slecht? Ik was in ieder geval dik tevreden.
Realiseer me wel dat een absoluut PR op de 10 km er niet meer in zal zitten (Singelloop 2012 in een tijd van 44.44)
 |
| Stefan, Peter, Arjan en Michel |
 |
| Peter en Gerard |
Kan me nog goed herinneren dat ik na de finish letterlijk op de schouders van Gerard stortte om bij te komen, wat gelukkig snel lukte. Een mooi moment.
maandag 21 mei 2018
IJsselstein 10 km, 19 mei 2018
Eigenlijk had ik in mijn hoofd om in IJsselstein een halve marathon te lopen, maar merkte de afgelopen weken toch iets meer gevoeligheid na het lopen aan de linker knie en daarom toch besloten om voor de tien te gaan. Altijd leuk om in het kleine dorpje vlakbij te lopen. Mijn loopoverzicht liet zien dat ik in 2010 daar een keer de 10 in 47.35 had gelopen en in 2011 47.19. De omstandigheden deze keer waren buitengewoon, 10-11 graden, nauwelijks wind en bewolkt.Wat wil je nog meer.
Het lopen ging prima, samen met loopvriend Frits en zijn dochter en vriend liepen we alle vier een hele mooie tijd. Zelf voelde ik me heel goed tijdens het lopen en had aan het eind nog flink wat energie over. Finish tijd was 50.46, netto. Wel wat langzamer dan een paar jaar geleden, maar het gevoel was heel goed en daarbij toch wel een paar jaar ouder geworden.
Vandaag de 21e mei een flinke training er over heen, ruim 12 km, maar dit keer heel erg warm, dat scheelt toch wel. Even leek het erop dat ik deze dag een deel met de Roparun kon meedoen, door uitvallers van een bevriend loopmaatje zijn team was ik mogelijk invaller, gelukkig voor hen konden ze het intern oplossen, zelf had ik wel heel bijzonder gevonden om een deel van deze estafettewedstrijd te kunnen meelopen. De volgende wedstrijd voor mij staat zondag 3 juni gepland, de LoopvanLeidsche Rijn, dat moet dan 15 km gaan worden. Zie er naar uit, want dat betekent weer een stap verder naar herstel.
Het lopen ging prima, samen met loopvriend Frits en zijn dochter en vriend liepen we alle vier een hele mooie tijd. Zelf voelde ik me heel goed tijdens het lopen en had aan het eind nog flink wat energie over. Finish tijd was 50.46, netto. Wel wat langzamer dan een paar jaar geleden, maar het gevoel was heel goed en daarbij toch wel een paar jaar ouder geworden.
Vandaag de 21e mei een flinke training er over heen, ruim 12 km, maar dit keer heel erg warm, dat scheelt toch wel. Even leek het erop dat ik deze dag een deel met de Roparun kon meedoen, door uitvallers van een bevriend loopmaatje zijn team was ik mogelijk invaller, gelukkig voor hen konden ze het intern oplossen, zelf had ik wel heel bijzonder gevonden om een deel van deze estafettewedstrijd te kunnen meelopen. De volgende wedstrijd voor mij staat zondag 3 juni gepland, de LoopvanLeidsche Rijn, dat moet dan 15 km gaan worden. Zie er naar uit, want dat betekent weer een stap verder naar herstel.
maandag 16 april 2018
De Tien van De Haar 2 april 2018
Op zondag 25 maart was het plan om mijn "rentree" te maken, de PPP loop bij Fysiotherapie praktijk van Leeuwen in De Meern. De bedoeling was om de 8 km te lopen, maar had nog voldoende energie over om een extra 5 km te lopen, daarmee uitkomend op bijna 13 km.. Voor de liefhebbers in een tijd van 1.07.14. Dat zijn nu zaken waar je weer energie van krijgt. Dit smaakt naar meer.
Was eind maart voldoende krachtig en hersteld om me in te schrijven voor de Tien van De Haar op 2 april 2018. Een halve marathon was nog niet verstandig. Wist dochter Elsa en haar vriend Paul te motiveren hiervoor en dat was een extra boost om gedrieen een leuke middag hiervan te maken. Niet eerder hadden we met zijn drieen gelopen.
En ook dit keer voor mij voelde het als een soort "come back", dit maal in een veel groter evenement dan de PPP loop.
Met elkaar liepen we een vlakke race met als doel onder de 52 min. binnen te komen op het centrum van Haarzuilens, locaal bekend als de Brink. En dat ging goed, Elsa had zelfs de laatste km. nog energie over en kwam als eerste van ons over de finisch.
Zelf stopte mijn tijd bij 50.33 min., geen toptijd, maar was tevreden hiermee. Had de laatste maanden niet meer zo ver en met die snelheid kunnen lopen. En vooral de dagen daarna was de reactie van mijn knie gunstig. Niet 100% klachtenvrij, maar veel beter dan daarvoor.
En daar bleef het niet bij. De training en afstanden langzaam opgehoogd en half april alweer 2 x 15 km met vlak schema gelopen.
Voor de komende weken staat de LoopvanLeidseRijn op 3 juni op het programma, 10 of 15 km., en wie weet over een paar weken op 19 mei de halve van IJsselstein, dat zou toch te mooi om waar te zijn. En daarna......?
Een najaarsmarathon in binnen of buitenland lonkt, maar 15 km is nog lang geen 42 km. en 195 meter.
Wil dit blog afsluiten met de opmerking dat ik de blog schrijf op de dag van de Boston marathon, waarbij Abdi Nageeye stunt met een zevende plaats. Fikse kou, harde wind en gigantische hoosbuien maakten de Boston marathon ongelooflijk zwaar. De winnaar werd Yuki Kawauchi in 2.15.58.
Wil ik daar ooit een keer bij zijn? Of zal ik daar ooit een keer bij zijn? De tijd zal het leren.
Was eind maart voldoende krachtig en hersteld om me in te schrijven voor de Tien van De Haar op 2 april 2018. Een halve marathon was nog niet verstandig. Wist dochter Elsa en haar vriend Paul te motiveren hiervoor en dat was een extra boost om gedrieen een leuke middag hiervan te maken. Niet eerder hadden we met zijn drieen gelopen.
En ook dit keer voor mij voelde het als een soort "come back", dit maal in een veel groter evenement dan de PPP loop.
Met elkaar liepen we een vlakke race met als doel onder de 52 min. binnen te komen op het centrum van Haarzuilens, locaal bekend als de Brink. En dat ging goed, Elsa had zelfs de laatste km. nog energie over en kwam als eerste van ons over de finisch.
Zelf stopte mijn tijd bij 50.33 min., geen toptijd, maar was tevreden hiermee. Had de laatste maanden niet meer zo ver en met die snelheid kunnen lopen. En vooral de dagen daarna was de reactie van mijn knie gunstig. Niet 100% klachtenvrij, maar veel beter dan daarvoor.
 |
| VLNR ?, Peter, Paul en Elsa |
En daar bleef het niet bij. De training en afstanden langzaam opgehoogd en half april alweer 2 x 15 km met vlak schema gelopen.
Voor de komende weken staat de LoopvanLeidseRijn op 3 juni op het programma, 10 of 15 km., en wie weet over een paar weken op 19 mei de halve van IJsselstein, dat zou toch te mooi om waar te zijn. En daarna......?
Een najaarsmarathon in binnen of buitenland lonkt, maar 15 km is nog lang geen 42 km. en 195 meter.
Wil dit blog afsluiten met de opmerking dat ik de blog schrijf op de dag van de Boston marathon, waarbij Abdi Nageeye stunt met een zevende plaats. Fikse kou, harde wind en gigantische hoosbuien maakten de Boston marathon ongelooflijk zwaar. De winnaar werd Yuki Kawauchi in 2.15.58.
Wil ik daar ooit een keer bij zijn? Of zal ik daar ooit een keer bij zijn? De tijd zal het leren.
Abonneren op:
Posts (Atom)